-Έχεις σκεφτεί
τι θα ΣΟΥ συμβεί…
…αν ιδιωτικοποιηθεί το νερό ΜΑΣ;
ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΠΟΡΕΙΑ
Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ
28η Οκτωβρίου, 1μμ Καμάρα
Η ποδηλατοπορεία θα καταλήξει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας όπου θα γίνουν προβολές ντοκυμαντέρ για το νερό.
Διοργάνωση: Water Warriors (waterwarriors.espivblogs.net)
Σεπτέμβρης 2013
Τετραπλασιάζονται σε λίγο οι τιμές της ΕΥΑΘ!
Μπορεί οι περισότεροι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης να μην το ξέρουν, αλλά κινδυνεύουν άμεσα από μια εκτίναξη των τιμών του νερού με μια ταυτόχρονη υποβάθμιση της ποιότητάς του… Σε όλη την γη όπου ιδιωτικοποιήθηκαν οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης οι τιμές αυξήθηκαν υπερβολικά, η ποιότητα του νερού χειροτέρευσε δραματικά, οι απώλειες νερού στους σωλήνες μεταφοράς αυξήθηκαν και προκλήθηκαν πολλά περιβαλοντικά προβλήματα. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο σε όλο τον κόσμο οι πολίτες πάλεψαν και σχεδόν πάντοτε κατάφεραν να σταματήσουν τις ιδωτικοποιήσεις! Αυτό έγινε τόσο σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπως το Παρίσι, τη Ρώμη και το Βερολίνο, όσο και σε περιοχές πιο μακρινές με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας όπου η ιδιωτική εταιρία είχε υπό την κατοχή της ακόμα και την βροχή!!! Φυσικά κανένας αγώνας δεν είναι εύκολος και ο πόλεμος του νερού μετράει ήδη ακόμα και νεκρούς, αλλά όταν πρόκειται για το νερό πρόκειται για την ίδια μας την ζωή και δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να παλέψουμε! Κάποιοι ήδη το κάνουν στην Θεσσαλονίκη. Είμαστε και εμείς ένα κομμάτι αυτού του αγώνα και σε καλούμε να παλέψεις μαζί!
Το Σωματείο εργαζομένων ΕΥΑΘ παλεύει από την πρώτη στιγμή ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εταιρείας. Όχι γιατί θέλουν να σώσουν τον κώλο τους, άλλωστε όποιος μεγαλοκαρχαρίας και να αγοράσει την ΕΥΑΘ δεν πιστεύουμε οτι θα απολύσει ένα τόσο έμπειρο, ικανό και άξιο εργατικό δυναμικό. Το Σωματείο παλεύει γιατί ξέρει πρώτα από όλους οτι οπουδήποτε στον κόσμο και αν εφαρμόστηκε ιδιωτική-κερδοσκοπική διαχείριση του νερού οι συνέπειες ήταν καταστροφικές για τους πολίτες!
Κάποιοι Θεσσαλονικείς έχουν φτιάξει μια πρωτοβουλία με το όνομα Κίνηση 136 η οποία διεκδικεί την εξαγορά του 51% της ΕΥΑΘ από όλους τους Θεσσαλονικείς. Σύμφωνα με την πρότασή τους όλοι οι πολίτες της της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης μπορούν να φτιάξουν μη-κερδοσκοπικούς συνεταιρισμούς ανά δημοτικό διαμέρισμα/Δήμο οι οποίοι θα ενώνωνονται σε μια «Ένωση Πολιτών για το Νερό» και οι οποίοι μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις τους θα διοικούν συλλογικά και μη-κερδοσκοπικά την ΕΥΑΘ.Για να αγοράσουν οι πολίτες την ΕΥΑΘ πρέπει η κάθε οικογένεια να δώσει 136 ευρό.
Τόσο το Σωματείο εργαζομένων ΕΥΑΘ, όσο και η Κίνηση 136 αλλά και πλήθος απλών πολιτών συσπειρώνονται στο Συντονιστικό πολιτών και φορέων «SOSτε το ΝΕΡΟ!» το οποίο παλεύει με πολλούς τρόπους ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Ο πιο γνωστός τρόπος πάλης του Συντονιστικού πολιτών και φορέων «SOSτε το ΝΕΡΟ!» είναι η προσπάθεια να διεξαχθεί ένα επίσημο δημοψήφισμα σε όλα τα σχολεία (όπως δηλαδή γίνεται και στις εκλογές) όλων των περιοχών που εξυπηρετούνται από την ΕΥΑΘ. Να μπορέσουν δηλαδή οι πολίτες της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης να αποφασίσουν οι ίδιοι για το αν θέλουν το νερό, η αποχέτευσή και γενικά ολόκληρη η ΕΥΑΘ, να είναι κρατική, δημόσια, δημοτική, μη-κερδοσκοπική-συνεταιριστική , ιδιωτική ή ό,τι άλλο θέλουν τελοσπάντων!
Σαν Water Warriors, φιλοδοξούμε να βάλουμε και εμείς το λιθαράκι μας για να χτιστεί ένα μεγάλο κίνημα που θα καταφέρει να σώσει το νερό από τα νύχια των κερδοσκόπων ιδιωτών.Βγαίνουμε στον δρόμο με την μουσική μας, με πορίες, με ποδηλατοπορίες, με συνθήματα σε τοίχους, με πολιτικοποιημένα graffiti, με festival και με ο,τι άλλο βάλει ο νους μας!
Το να σου κόβουν το νερό όταν δεν έχεις να το πληρώσεις είναι φασισμός!Και ο φασισμός δεν θα περάσει!Ο αγώνας για το νερό είναι αγώνας για την ζωή! Και ο αγώνας για την ζωή περνάει αναγκαστικά μέσα από το τσάκισμα του φασισμού!
Water Warriors (waterwarriors@espiv.net)
Λοιπόν, αλάνια (όπως θα ξεκίναγε κι ο Παύλος), ήρθε η ζωή και μας παρέδωσε ένα απλό, αλλά σπάνιο μάθημα. Κάθε μαχαιριά στο κορμί του αδερφού μας ηταν συγχρόνως μαχαιριά στον εγωισμό μας, στις θύμησες που όλοι αρνηθήκαμε, στην απάθεια μας και στη ματαιοδοξία μας. Πολλοί από εσάς και ειδικά οι νεώτεροι θα αναρωτιέστε γιατί έπρεπε να συμβεί κάτι τέτοιο ώστε ν´ αναγκαστουν κάποιοι σεβόμενοι τη διαφορετικότητα τους να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι. Μα δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Μόνο κάτι τόσο τραγικό μπορεί να σου θυμίσει την ομορφιά της ζωής και της λευτεριάς. Να σου θυμίσει, επίσης, πόσο τυχεροί είμαστε όλοι εμείς που σκαρώνουμε μουσικές και στίχους και πόσο μάταια είναι κάποια πράγματα. Ίσως, όπως λένε, από τα λάθη μας να μαθαίνουμε. Ωστόσο, από τα ίδια λάθη με τον καιρό αρρωσταίνουμε. Παρ’ όλα αυτά το μοναδικό μας χρέος απέναντι στον κώδικα του hiphop, είναι ο σεβασμός σε αυτή τη δημιουργική διαφορετικότητα.
Έχουμε περάσει από σαράντα κύματα για να μας πετάξει τελικά η ζωή πάνω στην ίδια ξέρα, πάνω στην ίδια στιγμή, δίπλα στον ίδιο πόνο. Από αυτό το σημείο και μετά όλοι εμείς οι αφηγητές αυτής της συσσωρευμένης μνήμης δηλώνουμε ότι θα σεβόμαστε τη διαφορετικότητα της εκφρασης του κώδικα κι ότι θα επιδιώκουμε κάθε μορφής διαλογο όταν το απαιτούν οι περιστάσεις.
Πιθανόν ποτέ να μη τα καταφέρουμε να γίνουμε μια παρέα, αλλά προς το παρόν μας φτάνει που συνειδητοποιησαμε ότι δεν είμαστε ξένοι. Ο καθένας με τη προσωπικότητα του, τη στάση του και τη δράση του θα αγωνίζεται για όσα ονειρεύεται ν´ ανταμώσει. Τώρα το ξέρουμε – κανείς δεν έιναι ξένος. Παύλο, τα κατάφερες. Κανείς δε νοίωθει σήμερα ξένος.
Σήμερα δε φτιάχνουμε μια κρεατομηχανή για να πετάξουμε μέσα ό,τι κάποιοι ισχυρίζονται ότι έχει απομείνει απ´ το hiphop, αλλά ένα οπλοστάσιο που ο καθένας θα φυλάει ή θα βγάζει απ´ το σεντούκι του ό,τι επιλέγει να μοιραστεί. Κανείς μας δε νοιώθει την ανάγκη να κάνει ταμείο από τωρα. Αυτά τα πρώτα 20 και βάλε χρόνια του hiphop στην Ελλάδα μπορούν να γίνουν κληρονομιά ή καλύτερα παρέα στις γενιές που ακολουθούν κι ετσι αυτό που στην αρχή κάποιοι είχαμε σαν παιχνίδι να γίνει το βιος μας.
Το βιος μας, αδερφέ…
Λοιπόν hiphopers, lowbapers κι αλητήριοι ήρθε ο καιρός να θυμίσουμε σ´ αυτή τη κουρασμένη κοινωνία “πως γίνεται” και που βρίσκονται κρυμμένα τα όμορφα. Ίσως, μέχρι τώρα κάποιοι να μας θεωρούσαν το λάθος παράδειγμα ή την φωτεινή εξαίρεση. Εξίσου τραγικά είναι και τα δύο… Ας κάνουμε τ´ ονειρο του αδερφού μας πραγματικότητα κι ας τη ζήσουμε εμείς για να τη διηγούνται μετά αυτοί που θα έχουν μάθει να ζουν και να τιμούν το θάνατο. Ας γλεντήσουμε κάθε μας στιγμή.
Τα καταφερες, παλιόφιλε, όσοι διάλεξες βρίσκονται εδώ, σε τιμούν και σε ευχαριστούν.
Τα Hiphop & Lowbap αδέρφια σου.